Ode aan mijn moeder

Ik ben zó trots op mijn lieve 84-jarige moeder. Ze woont zelfstandig in haar eigen huis en doet nog alles zelf zonder hulp van anderen. Haar tuin is haar trots en ziet er altijd piekfijn uit, vol met bloeiende planten. Ze is zo vitaal dat ze nog op haar knieen het mos tussen de stenen uitkrabt! Ze fietst veel, de langere afstanden electrisch. Omdat ze zo positief ingesteld is komt de hele familie graag bij haar op bezoek.
Ik was met Kerst samen met mijn man bij mijn moeder en haar huis zag er heel gezellig uit. Helemaal in kerstsfeer. Ze had met pijn in haar hart al haar knutselspullen opgeruimd, dus kon ze nu een paar dagen niet meer knutselen.
Ze vertelde dat ze heel veel zelfgemaakte kerstkaarten had verstuurd. Ik had het laatste HobbyJournaal weer voor haar meegebracht. Dat wordt bij de koffie altijd vol interesse van voor tot achter doorgekeken. Zie onderstaande foto.
Ik vertelde haar wat Tiets Wolfard en Nicole Verkooijen op hun blog hadden geschreven over de jaloezie in de hobbywereld. Mijn moeder zei: "Vertel hun maar dat ze er zich niks van aan moeten trekken. Als zij geen mooie voorbeelden meer maken zakken mensen als ik in de put omdat we niks meer te doen hebben. Zeg hun dat maar. Ik hou niet van tv kijken, dan val ik 's avond in slaap. Met kaarten maken blijf ik lekker bezig." Dames, doe je voordeel met de wijze raad van mijn moeder.

Groetjes, Marlies

Dit is de kerstkaart die ze ons stuurde. Ik vind hem supermooi. En al helemaal als je bedenkt dat hij gemaakt is door iemand van 84 jaar! Ik denk niet dat er nog veel dames van haar leeftijd zijn die scrapkaarten maken. Ze wil ook nog steeds graag nieuwe dingen leren!